Eighth

KONIECZNIE klik.

Z krucyfiksu co noc

Patrzy się na nią

Kiedy składa na pół

Sukienkę tanią

Nie powie nic kiedy znów

Włoży ją rano

Wszystko już o niej wie

Tani stróż anioł

Składałaś ubrania. Co jakiś czas zerkałaś na krucyfiks zawieszony na ścianie, co jakiś czas ocierałaś łzy. Nie wiesz dlaczego Cię to spotyka. Nic nie zrobiłaś złego. Chciałaś być w każdym aspekcie jak najlepsza, chciałaś mu się podobać, już na zawsze...

Drugi rok stoi tam

Za firanką

Nie wybaczy mu że

On poszedł z tamtą

Wylało się na stół

Moralne salto

 Wkładasz ubrania do szafy. Podchodzisz do okna i widzisz jak wychodzi gdzieś z inną. Ile to już minęło? Miesiąc? Dwa? Trzy? Pół roku? Nie. To już dwa lata. Dużo czasu. Nie potrafisz od niego odejść, za bardzo go kochasz. Ale co Ci pozostaje innego? Przecież nie możesz się na to godzić, nie możesz mu wybaczyć.. Chyba, że obieca, że się zmieni? Przecież obiecywał to setki razy, nie dotrzymał obietnicy.

Ściera swój uśmiech ze starych zdjęć

Jego uśmiechu część

Głodne oczy nakarmi

Dobrze wie już że My

Się nie dzieli przez trzy

Z młodszymi koleżankami

Jeśli już ktoś dziś puka w jej drzwi

To z całych sił tylko przeciąg

Przeciąg trzaska złudzeniami

Na parapecie leży wasze zdjęcie. Bierzesz je do ręki. Jesteście na nim szczęśliwi, uśmiechnięci. Tacy, jak byliście trzy lata temu, po ślubie. Teraz wiesz już, że my się nie dzieli przez trzy, że nie można tak dłużej żyć, że to nie prowadzi do niczego dobrego, że to nie będzie miało końca.

Mocniej wtuli się w koc

W czarnej godzinie

Nie policzy tych łez

Zostały w kinie

Pożegna ją dym ze świec

Popiół w kominie

Z krzyża zszedł dziś w tę noc

Nie będzie przy niej

Odchodzisz od parapetu, on też odszedł ze swoją nową lubą, możesz podziwiać tylko jego cień , ale po co? To prowadzi tylko do zguby. Otulasz się kocem. Łzy same płyną Ci po policzkach,  nie wiesz co zrobić. Ale na dobrą sprawę chyba nic nie możesz zrobić. Ściągasz krucyfiks, żeby Pan Bóg nie patrzył na to, co nadejdzie. Bo on nie może tego widzieć.

Ona coraz śmielszą ma chęć

I w kuchni palnik z gazem

Sama sobie wydaje się tłem

i życie jej puszcza się płazem

Ona przeklina ten dzień

I siebie przed ołtarzem                                                                                                                                                                              

Udajesz się do kuchni. Patrzysz na kuchenkę i zastanawiasz się co zrobić. W końcu decydujesz się na ten krok. Odkręcasz kurek i siadasz na podłodze. Wspominasz ten dzień, kiedy byliście razem, szczęśliwi, na ślubnym kobiercu. Przeklinasz ten dzień. To właśnie on zaważył o tym, co się za chwilę stanie. Bo to już musi być koniec. Nie możesz być tłem swojego małżeństwa, nie potrzebną osobą , nie będziesz mu wadzić.

Nie pytaj mnie skąd o tym wiem

Opowiem ci o tym innym razem...                                                                                                                                 

Skąd o tym wiem? Jestem jej aniołem stróżem, który na dzisiejszą noc musiał ją opuścić. Nie jest mi z  tym łatwo, Bóg tak chciał. Nie mogę patrzeć jak ona umiera, to dla mnie za dużo, była taka dobra dla wszystkich...

Niefajnie jej z tym

Nie pytaj czy jej fajnie

------------------------------------------------------------------

Smutno mi. Szczerze? Nie wiem jaki siatkarz tu może pasować, dlatego wybór pozostawiam wam. 

Może to być Bartman, może to być Kubiak, Łasko, Kurek, Matju Anderson, Zajcew, Masterandżelo, czy kogo tam chcecie. 

Popłakałam się przy tym. 

To będzie taki mój mały powrót.